Noorwegen 5-2-17

Dag 5.

God morgen!

Henk wekt ons even voor 7 uur want we moeten 'vroug piss'n. Vandaag moeten we op tijd in Tromso zijn voor dog sledding, oftewel sleetje rijden met honden er voor. We zijn keurig op tijd in de stad. Er was helaas maar plaats voor 2 personen en de wijze mannen hebben zich opgeofferd om niet mee te gaan. Verwachtingsvol zitten Jaap en ik in het busje om getransporteerd te worden naar de harige vrienden. Na enige vertraging geeft de chauffeur vol gas om ons naar de Aurora Alps te brengen. We hijsen ons in speciale winterpakken en dito laarzen zodat we het niet koud krijgen in het sleetje. We horen de honden al enthousiast blaffen en barsten van de energie. Ze hebben er zin in, net als wij. We zijn met een groepje van elf totdat de eigenaar ons verteld dat het feest niet door kan gaan. Instructeurs ziek, hond dood en weet ik allemaal niet meer. Kortom, geen sleetje glijden. Dit komt eens in de 20 jaar voor en ons wordt een alternatief geboden. De honden kunnen we omruilen voor een rendier met als afsluiting een inwoner met Sami roots die vertelt over zijn volk. Dat hebben Jaap en ik snel geschoten en besluiten voor cross country te gaan. Jaap is ervaren op de lange laten en ik op dat gebied ben ik nog een maagdelijk wit besneeuwd blaadje. Een 20 jarige Italiaanse nodigt ons uit om mee te gaan en wij volgen gedwee, evenals 2 Aziaten. We krijgen een spoedcursus vallen en opstaan waardoor wij de basisbeginselen voor vandaag onder knie hebben. Het is wederom prachtig weer en glijden, met af en toe een slippertje, door de verse sneeuw. Ik kom er snel achter dat ik beter het spoor van de instructrice kan volgen, dan mijn eigen pad te creëren. Ondanks dat het mijn eerste keer is dat ik ski, gaat het mij prima af. Onze Aziatische vrienden hebben er meer moeite mee. Jaap haalt ze nog net niet achterstevoren in. Het gaat in de laagste versnelling waardoor we optimaal kunnen genieten van de omgeving. Ongemerkt pakken we een voorsprong van tientallen meters en realiseert de jonge begeleidster dat er nog achtervolgers zijn. Jaap en ik wachten geduldig en schieten nog wat extra plaatjes of maken een actiefilm. Azi en Aat zijn ook aangesloten en als groep stappen we dapper verder. Kleine heuveltjes, niet van het genre van gisteren (!), gaan we als pinguïns omhoog en zoeven met veel plezier omlaag. Ook hier blijkt wel weer dat het klimmen naar de top lastiger is, dan naar beneden gaan. Zeker als een berk je ski dwarsboomt ;-). Nonchalance slaat soms toe en dat wordt hard afgestraft door een dwarse ski of disbalans. We begeven ons op een golfbaan en zien enkele vlaggetjes van de holes. Voor de amateur een prima omgeving om kennis te maken met skiën. Na 2 uren zijn we terug bij het basiskamp. We hoorden van grote afstand al de honden huilen, want zij wilden net zo graag als ons er op uit. Jaap en ik zijn van mening dat we niet waar voor ons geld hebben gekregen en gaat onze gedachte terug naar de gouden eeuw. Hollanders willen eerlijke handel en Jaap staat snikkend uit te leggen dat hij teleurgesteld is dat wij geen hondensleetocht hebben gedaan. Het toneelstukje heeft effect en krijgen de skitocht gratis. Gretig en met een glimlach slurpen we onze koffie en soep op. 

Alle toeristen worden weer in de busje gedrukt om terug te brengen naar de verzamelplaats in Tromso. Hier ontmoeten we Henk en Frank weer die een mooie wandeling hebben gemaakt langs een fjord en een vliegende deur, alias zeearend, hebben gezien. De lucht is weer kraakhelder als we terug rijden. Wederom een prachtige zonsondergang wat het rijden fantastisch maakt. Er worden een aantal stops gemaakt om het 'unieke' moment vast te leggen. Aangezien we de nodige kronen hebben bespaard kan er wel een (traditioneel) biertje in het aangesloten hotel wel af. Uiteraard volgt een 2e en stappen licht rozig naar buiten. Daar is het Noorderlicht volop bezig haar schoonheid te tonen. 2 man haalt snel de auto om naar een plek te rijden waar geen vals licht is. We stuiven door het dorp en zien een geschikte plek waar het Noorderlicht aan haar dans begint. 2 dagen geleden hebben we het ook gezien maar valt in het niets als je vergelijkt met dit. We zijn razend enthousiast van de kleuren en het spel in de lucht. Bij aankomst in ons huis was het net voorspel en geeft het magnetische veld zich helemaal bloot. Bij een kraakheldere hemel is vele groene met roze golven te zien. Recht boven ons kleurt de hemel op alsof de groene zon schijnt. Diep onder indruk schiet ik als een razende reporter rond ons huis. Van elke minuut genietend van dit fantastische natuurverschijnsel. Het is toegift wat haar weerga niet kent.

Het is onze laatste nacht in het huis en dat betekend dat zoveel mogelijk op moet. We doen ons uiterste best en stouwen ons vol met eten met een goed glas wijn. Morgen doen we een dag en nacht Tromso voordat we huiswaarts keren.

i morgen!